Ropień okołomigdałkowy u dziecka – przyczyny i leczenie

Ropień okołomigdałkowy jest zbiornikiem treści ropnej, która zgromadzona jest w przestrzeni pomiędzy torebką migdałka, a powięzią. Powięź ta zaś pokrywa mięśnie bocznej ściany gardła. W następstwie nacieku powstaje ropień. Najczęściej dochodzi do tego po jednej stronie gardła. Pacjent w takim przypadku skarży się na ból asymetryczny. Kiedy ropień zaczyna się rozwijać, przemieszcza migdałek w różnych kierunkach.

Przyczyny rozwijania się ropnia okołomigdałkowego u dzieci

Ropień okołomigdałkowy powstaje w następstwie ostrego zapalenia gardła oraz zapalenie migdałków podniebiennych. Bardzo często jednak dochodzi do rozwijania się schorzenia w przypadku nieleczonej lub niewłaściwie leczonej anginy paciorkowcowej. Poważnym błędem jest przerywanie terapii antybiotykowej, ponieważ w ten właśnie sposób niedoleczona angina, może być główną przyczyną powstawania ropnia. Oczywiście nie zawsze musi dochodzić do zakażenia, aby powstał ropień. Czasami gruczoły ślinowe zlokalizowane za migdałkami są wtedy miejscem wyjścia ropnia.

Schorzenie to jest bardzo często bagatelizowane, ponieważ pierwsze symptomy ropnia okołomigdałkowego u dzieci są niezwykle mało charakterystyczne. Tak naprawdę dopiero kiedy ropień zaczyna rosnąć, kolejne objawy pojawiają się w bardzo szybkim tempie. Wtedy też dziecko zgłasza rodzicowi pierwsze oznaki dyskomfortu. Pierwszy etap rozwoju ropnia to nic innego jak ból gardła. Dochodzi do niego przeważnie po jednej stronie. Wcześniej przebyte u dziecka zapalenie migdałków lub angina, może wprowadzić w błąd rodziców, którzy z pewnością nie powiążą go z ropniem. W takiej sytuacji rodzice dosyć często tłumaczą sobie te dolegliwości pozostałością po infekcji lub podrażnieniem błon śluzowych.

Dolegliwości towarzyszące rozwijaniu się ropnia

Bardzo często pojawiają się u dziecka także inne dolegliwości, które mogą wskazywać na rozwijanie się ropnia okołomigdałkowego. Dosyć częstym zjawiskiem jest powstawanie obrzęku twarzy w okolicy żuchwy, a także obrzęku szyi. Występuje on przeważnie z jednej strony.

Mogą się pojawić u dziecka także trudności z przełykaniem, również śliny i płynów. Do tego może dojść również szczękościsk, ból głowy oraz ból ucha, który będzie występował po stronie ropnia.

W skrajnych wypadkach mogą uaktywnić się powiększone węzły chłonne połączone z wysoką gorączką. W poważnym stadium schorzenia dochodzi także do dreszczy. Charakterystyczne przy rozwoju ropnia okołomigdałkowego są: nieprzyjemny zapach z ust oraz zmieniona barwa głosu. Należy bezwzględnie obserwować dziecko, ponieważ z powodu trudności w przełykaniu dziecko może nie chcieć pic płynów, a to skutkuje odwodnieniem.

Leczenie ropnia okołomigdałkowego

Kiedy lekarz zdiagnozuje u dziecka ropień okołomigdałkowy, najczęściej zaproponuje jeden z dwóch wariantów leczenia.

Metoda pierwsza to metoda zachowawcza. W takim przypadku ropień okołomigdałkowy leczy się zachowawczo co oznacza, ze lekarz zaleci stosowną antybiotykoterapię. Antybiotyk podawany jest w takiej sytuacji dożylnie co sprawia, że działanie terapeutyczne jest znacznie szybsze. Antybiotykoterapia sprawdza się w przypadku leczenia nacieku. Jeśli jednak ropień rozwinie się w znaczącym stopniu, leczenie tym sposobem może okazać się nieskuteczne. Wtedy też lekarz decyduje się na wdrożenie drugiego wariantu, jakim jest metoda chirurgiczna w osłonie antybiotyku.

Interwencją chirurgiczną zajmuje się otolaryngolog dziecięcy. Po zlokalizowaniu największego uwypuklenia ropnia, dochodzi do wykonania przez lekarza punkcji. Następnie lekarz nacina zbiornik z treścią ropną i przystępuje do drenażu. Działanie chirurgiczne jest przede wszystkim bezpieczne i przynosi dobre efekty. Pacjenci doświadczają natychmiastowego ukojenia. Cały zabieg wykonywany jest u dzieci w krótkim znieczuleniu ogólnym. W sytuacji, kiedy lekarz stwierdzi odwodnienie u dziecka, może zastosować nawadnianie dożylne.

Powikłania po leczeniu ropnia

Warto tutaj wspomnieć, iż nieleczony lub zaniedbany ropień okołomigdałkowy, może być w skrajnych przypadkach zagrożeniem dla życia dziecka.

Leave a reply